Hayat, bazen en beklenmedik anlarda bize ağır bir yük bırakır. Kırılan hayaller, kaybedilen sevdikler, başarısızlıklar ya da içimizi kemiren pişmanlıklar… Acı, insanın ruhunda derin izler bırakan bir misafir gibidir. Ancak bu misafir, sadece yıkım getirmekle kalmaz; aynı zamanda bizi yeniden inşa etme gücü taşır. Acıyı bir yük olarak taşımak yerine, onu bir enerji kaynağına dönüştürmek, insanın kendi hikâyesini yazma cesaretini bulmasıdır.
Acı, ilk anda bir düşman gibi görünür. Zihni bulandırır, kalbi sıkıştırır, hatta bazen nefes almayı bile zorlaştırır. Ama bu duygunun içinde saklı bir sır vardır: Acı, bize kim
